پرتودرمانی نوعی درمان سرطان است که در آن از پرتوهای ایکس با انرژی بالا برای از بین بردن سلولهای سرطانی یا جلوگیری از رشد آنها استفاده میشود.
اگر به شما پرتودرمانی پیشنهاد شود، موارد زیر را انجام خواهید داد:
۲:۲۸
پرتودرمانی از پرتوهای قوی انرژی برای درمان سرطان و مشکلات مرتبط با آن استفاده میکند.
انرژی تابش مانند پرتوی نور از یک چراغ قوه متمرکز میشود.
به جای اینکه کل بدن تحت تأثیر قرار گیرد، پرتودرمانی فقط ناحیهای را که پرتو انرژی به آن برخورد میکند، تحت تأثیر قرار میدهد.
همه افراد مبتلا به سرطان به پرتودرمانی نیاز ندارند. تصمیم پزشک برای توصیه پرتودرمانی به نوع و مرحله سرطان و سایر مشکلات سلامتی که ممکن است داشته باشید بستگی دارد. گاهی اوقات ممکن است درمانهای دیگری مانند جراحی، شیمیدرمانی، هورمونها یا درمان هدفمند نیز انجام شود.
با پرتودرمانی. در موارد دیگر ممکن است قبل یا بعد از سایر انواع درمان سرطان، پرتودرمانی لازم باشد.
انواع تابش
انواع مختلفی از پرتودرمانی وجود دارد. رایجترین آنها پرتودرمانی خارجی است. این روش بسیار شبیه گرفتن عکس با اشعه ایکس است. از دستگاهی برای هدف قرار دادن پرتوی تابشی درست به محل تومور استفاده میشود. نوع دیگر، پرتودرمانی داخلی یا براکیتراپی نام دارد. این روش با قرار دادن یک ایمپلنت رادیواکتیو در داخل بدن شما انجام میشود، که در آن، پرتو در داخل یا نزدیکی سرطان منتشر میشود. نوع پرتودرمانی مورد نیاز شما به نوع سرطان و محل آن بستگی دارد.
گاهی اوقات بیش از یک نوع پرتودرمانی استفاده میشود. قبل از شروع پرتودرمانی، شما و تیم درمانیتان یک جلسه برنامهریزی برای شناسایی دقیق ناحیه مورد درمان خواهید داشت. از تیم مراقبت از سرطان خود در مورد نوع پرتودرمانی که دریافت میکنید و زمان شروع درمان سوال کنید. همچنین، از آنها بپرسید که برنامه درمانی شما چگونه خواهد بود.
مدت زمان درمان شما و تعداد دفعات دریافت درمان به نوع و مرحله سرطان شما، نوع پرتودرمانی که دریافت میکنید و نحوه پاسخ بدن شما به آن بستگی دارد.
برای مثال، یک بیمار ممکن است پنج بار در هفته و به مدت چند هفته تحت پرتودرمانی قرار گیرد.
معمولاً پس از شروع درمان، هر روز فقط چند دقیقه طول میکشد.
پرتودرمانی معمولاً در یک مرکز درمانی سرپایی انجام میشود، اما گاهی اوقات ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان باشد. در مورد آنچه در طول و بعد از درمان انتظار میرود و در مورد هرگونه اقدامات احتیاطی ایمنی که ممکن است برای محافظت از خود و اطرافیانتان لازم باشد، بپرسید. بسته به نوع پرتودرمانی که دریافت میکنید، ممکن است لازم باشد پس از دریافت درمان، مراحل خاصی را در خانه دنبال کنید.
عوارض جانبی
همه به طور یکسان به پرتودرمانی پاسخ نمیدهند. عوارض جانبی برای هر فرد متفاوت است که برخی از رایجترین آنها عبارتند از خستگی شدید، تغییرات پوستی، ریزش مو، زخمهای دهان یا کاهش تعداد سلولهای خون. بپرسید که چه عوارض جانبی را باید انتظار داشت، چگونه میتوان آنها را مدیریت کرد و
چه زمانی باید با پزشک یا پرستار تماس بگیرید. برای کسب اطلاعات بیشتر به وبسایت cancer.org مراجعه کنید یا با خط تلفن انجمن سرطان آمریکا به شماره ۸۰۰-۲۲۷-۲۳۴۵ تماس بگیرید تا با یک متخصص اطلاعات سرطان صحبت کنید.