ਆਈਸੀਯੂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਜੀਵਨ ਸਹਾਇਤਾ ਜਾਂ ਜੀਵਨ-ਨਿਰਭਰ ਇਲਾਜ ਦੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਇਲਾਜ ਇੱਕ ਜਾਂ ਇੱਕ ਤੋਂ ਵੱਧ ਅੰਗਾਂ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਜਾਂ ਬਦਲਦੇ ਹਨ। ਉਦਾਹਰਣ ਵਜੋਂ, ਇੱਕ ਮਸ਼ੀਨ ਮਰੀਜ਼ ਨੂੰ ਸਾਹ ਲੈਣ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ, ਜਾਂ ਉਸਦੇ ਪੇਟ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਟਿਊਬ ਭੋਜਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈ।
ਅਸੀਂ ਸਾਰੇ ਮਰੀਜ਼ਾਂ ਤੋਂ ਜੀਵਨ ਸਹਾਇਤਾ ਅਤੇ ਜੀਵਨ-ਨਿਰਭਰ ਇਲਾਜ ਲਈ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛਦੇ ਹਾਂ। ਇਹ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਜਾਣਨ ਵਿੱਚ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇਕਰ ਉਹ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬਿਮਾਰ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਉਹ ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਣ ਲਈ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਇਲਾਜ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਜੇਕਰ ਤੁਹਾਡੇ ਪਿਆਰੇ ਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਇੱਛਾਵਾਂ ਪਾਵਰ ਆਫ਼ ਅਟਾਰਨੀ ਜਾਂ ਲਿਵਿੰਗ ਵਿਲ ਵਿੱਚ ਲਿਖੀਆਂ ਹਨ, ਤਾਂ ਕਿਰਪਾ ਕਰਕੇ ਇੱਕ ਕਾਪੀ ਲਿਆਓ। ਇਹ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਸਾਨੂੰ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਕਿਹੜੇ ਇਲਾਜ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਫੈਸਲੇ ਕੌਣ ਲੈ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਅਸੀਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸਮੀਖਿਆ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਭਾਲ ਚਾਰਟ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਤਾਂ ਜੋ ਪੂਰੀ ਦੇਖਭਾਲ ਟੀਮ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰ ਸਕੇ।
ਕਈ ਵਾਰ ਮਰੀਜ਼ ਆਪਣੇ ਲਈ ਨਹੀਂ ਬੋਲ ਸਕਦੇ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਇਹ ਦਸਤਾਵੇਜ਼ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ। ਇਹਨਾਂ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ, ਮਰੀਜ਼ ਵੱਲੋਂ ਬੋਲਣ ਲਈ ਇੱਕ ਬਦਲਵੇਂ ਫੈਸਲੇ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਵਿਅਕਤੀ ਮਰੀਜ਼ ਦੇ ਟੀਚਿਆਂ, ਇੱਛਾਵਾਂ ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਵਾਸਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਭਾਲ ਟੀਮ ਨਾਲ ਸਾਂਝਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਹੈਲਥਕੇਅਰ ਸਹਿਮਤੀ ਐਕਟ ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਬਦਲਵਾਂ ਫੈਸਲਾ ਲੈਣ ਵਾਲਾ ਕਿਵੇਂ ਚੁਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਇਸ ਕ੍ਰਮ ਦੀ ਪਾਲਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ:
- ਮੁਖਤਿਆਰਨਾਮਾ
- ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ (ਵਿਆਹਿਆ ਜਾਂ ਕਾਮਨ-ਲਾਅ)
- ਮਾਪੇ ਜਾਂ ਬੱਚਾ
- ਭੈਣ-ਭਰਾ
- ਹੋਰ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ
ਇੱਕ ਬਦਲਵਾਂ ਫੈਸਲਾ ਲੈਣ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਇਸ ਭੂਮਿਕਾ ਨੂੰ ਨਿਭਾਉਣ ਲਈ ਤਿਆਰ, ਉਪਲਬਧ ਅਤੇ ਸਮਰੱਥ ਹੋਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਪਹਿਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਅਗਲੇ ਵਿਅਕਤੀ ਕੋਲ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ। ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਪਾਵਰ ਆਫ਼ ਅਟਾਰਨੀ ਜਾਂ ਢੁਕਵਾਂ ਪਰਿਵਾਰਕ ਮੈਂਬਰ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤਾਂ ਅਦਾਲਤ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਸਰਪ੍ਰਸਤ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।